سندرم آشیانه خالی؛ والدینی که جای فرزندان را در خانه خالی می بینند.
◀️ سندرم آشیانه خالی به احساس غم و اندوه برخی والدین هنگام جدا شدن آخرین فرزند از خانه اشاره دارد. اگرچه این یک تشخیص بالینی رسمی نیست، اما مسئله آزاردهنده ای است که احساس می شود.
والدین مبتلا به سندرم آشیانه خالی خلأ عمیقی را در زندگی خود تجربه می کنند و اغلب احساس سردرگمی دارند.
◀️ اگر شما هم به سندروم آشیانه خالب مبتلا شده اید، این پنج راهبرد می تواند به شما کمک کند.
▪️نقش های خود را شناسایی کنید.
اکنون که زمان بیشتری در اختیار دارید، این فرصت را دارید که فعالیت‌های دیگری را که می‌تواند به شما معنا و هدف بدهد، کشف کنید. آیا می خواهید کارهای داوطلبانه انجام دهید؟ همسایه یاریگری باشید؟ و یا یک فعال اجتماعی؟
حضور در این نقش ها، می‌تواند تضمین کند که احساس ارزشمندی می‌کنید.
▪️دوباره با شریک زندگی خود ارتباط برقرار کنید
وقت آن رسیده که خاطرات دونفره بیشتری بسازید.
بدون نگرانی در مورد اینکه چه کسی با بچه ها می ماند، سفر کنید. بدون فکر کردن به پرستاری از کودک، قرارهای دونفره را برنامه‌ریزی کنید و هر وعده غذایی را که می‌خواهید بپزید، بدون اینکه فکر کنید که آیا بچه ها بدغذایی می کنند یا نه.
▪️دوباره با خودتان ارتباط برقرار کنید.
آشیانه خالی به این معنی است که شما زمان دارید تا دوباره با خودتان ارتباط بگیرید. با از بین رفتن وسایل فرزندانتان، اکنون فضای بیشتری در خانه شما برای ذخیره لوازم مورد نیاز برای شروع فعالیت هایی که دوست دارید وجود دارد.
▪️شاید چیزی وجود داشته باشد که همیشه می خواستید امتحان کنید اما هرگز وقت نداشتید. اگر مطمئن نیستید که می‌خواهید چه کاری انجام دهید، فعالیتی را انتخاب کنید و با شرکت در کلاس یا آزمایش یک پروژه کوتاه‌مدت آن را امتحان کنید. اگر متوجه شدید که برای شما مناسب نیست، چیز دیگری را امتحان کنید. زمان بسیار خوبی برای کشف علایق خود در اختیار دارید.
▪️چالش های جدید را پیدا کنید
با پیدا کردن یک چالش شخصی یا حرفه ای جدید، احساس از دست دادن خود را کاهش دهید. رویای دویدن در یک مسابقه جاده ای یا طراحی دکوراسیون مجدد اتاق ها و ...
حتی ممکن است کارهای بزرگتری مانند داوطلب شدن در یک موسسه خیریه را شروع کنید.
▪️با این حال، در شش ماه اول پس از خروج فرزندتان از هر گونه تصمیم تغییر دهنده زندگی خودداری کنید. خانه خود را نفروشید یا شغل خود را ترک نکنید، مگر اینکه از قبل برنامه ریزی کرده باشید.
سندرم آشیانه خالی می تواند تصمیمات شما را مختل کند. ایجاد یک تغییر بزرگ در زمانی که احساساتی هستید ممکن است شما را از گرفتن بهترین تصمیم باز دارد.
▪️رها کنید
کنار آمدن با سندرم آشیانه خالی یعنی رها کردن و اجازه دادن به فرزندتان که تبدیل به یک بزرگسال مستقل شود. دائما رفت و آمدها و شبکه های اجتماعیش را چک نکنید.
البته، مطمئناً باید سلامت فرزندتان را بررسی کنید. اما به حریم خصوصیش احترام بگذارید .
▪️بسیار طبیعی است که شما باید برای چیزی که از دست داده اید غصه بخورید. یک مرحله از زندگی شما به پایان رسیده است. فرزندان شما دیگر در خانه زندگی نمی کنند و زمان احتمالاً سریعتر از آنچه تصور می کردید گذشته است.
▪️کنار آمدن با این مرحله جدید در زندگی شما می تواند سخت باشد. اما بیشتر والدین متوجه می‌شوند که می‌توانند با نقش‌های جدید خود سازگار شوند و حس جدیدی در آنها ایجاد می‌شود. همچنین با یک روانشناس صحبت کنید. احساس تنهایی یا پوچی شما ممکن است نیاز به درمان داشته باشد.