بر اساس بررسی شواهدی که توسط محققان UCL انجام شد، احتمال ابتلا به زوال عقل در افراد مبتلا به اختلالات روان پریشی مانند اسکیزوفرنی 2.5 برابر

بیشتر از افراد بدون اختلال روانپریشی است.

بررسی سیستماتیک جدید و متاآنالیز که در Psychological Medicine منتشر شده است، نشان می‌دهد که اختلالات روان‌پریشی ممکن است ارتباط قوی‌تری با زوال عقل نسبت به سایر اختلالات سلامت روان مانند افسردگی یا اضطراب داشته باشند.

دکتر ژان استافورد، نویسنده ارشد (واحد MRC برای سلامت مادام العمر و پیری در UCL) گفت: ما دریافتیم که تشخیص یک اختلال روانپریشی با خطر بسیار بالاتر ابتلا به زوال عقل در آینده مرتبط است.

یافته‌های ما به شواهد این را اضافه می‌کند که حفاظت از سلامت روانیِ افراد در طول زندگی می‌تواند به پیشگیری از زوال عقل کمک کند.

این مطالعه اولین مرور سیستماتیک با کیفیت بالا است که به طیف وسیعی از اختلالات روان پریشی و ارتباط آنها با خطر زوال عقل می پردازد. اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روان پریشی مرتبط، بیماری های شدیدی هستند که با علائمی مانند توهم و هذیان، و کناره گیری اجتماعی همراه هستند. بسیاری از افراد در مهارت های شناختی و عملکردی نیز دچار اختلال می شوند.

محققان شواهدی را از 11 مطالعه از 9 کشور در چهار قاره جمع آوری کردند که در مجموع نزدیک به 13 میلیون شرکت کننده را شامل می شد.

آنها دریافتند که در چندین اختلال روانپریشی مختلف و صرف نظر از سنی که فردی برای اولین بار به بیماری روانی خود مبتلا شده است، خطر ابتلا به زوال عقل در مراحل بعدی زندگی بیشتر است. برخی از مطالعات شامل افرادی بودند که در بزرگسالی با اختلالات روان پریشی تشخیص داده شدند، با چندین دهه دوره های پیگیری. آنها همچنین دریافتند افرادی که دارای اختلال روانپریشی بوده اند در تشخیص زوال عقل جوان تر از حد متوسط ​​هستند، دو مطالعه نشان می دهد که افراد مبتلا به اختلالات روان پریشی در حالی که هنوز در دهه 60 زندگی خود هستند، بسیار بیشتر احتمال دارد که به زوال عقل مبتلا شوند.

این یافته ها به فهرست عوامل خطر قابل اصلاح برای زوال عقل اضافه می شود. محققان UCL قبلاً دریافته بودند که از هر 10 مورد زوال عقل چهار مورد را می توان با هدف قرار دادن عوامل خطر در طول عمر پیشگیری کرد یا به تاخیر انداخت. نویسنده ارشد مشترک این مطالعه، دکتر Vasiliki Orgeta (روانپزشکی UCL)، قبلا دریافته بود که PTSD احتمال زوال عقل را افزایش می دهد و در حالی که افسردگی و اضطراب نیز این خطر را افزایش می دهد، این یافته های اخیر نشان می دهد که اختلالات روان پریشی قوی ترین ارتباط را با خطر زوال عقل دارند.

محققان نتوانستند علت این ارتباط را تأیید کنند، آیا این به دلیل خود بیماری روانی است یا شاید به این دلیل که اختلالات روان پریشی احتمال شرایطی را افزایش می دهند که به نوبه خود خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می دهند. برخی از این ارتباط ممکن است به این دلیل باشد که علائم روان پریشی می تواند نشانگرهای اولیه زوال عقل برای برخی افراد باشد، اما این واقعیت که برخی از مطالعات دوره های پیگیری بسیار طولانی داشتند و شامل افرادی بود که در سنین پایین روان پریشی را تجربه می کردند، نشان می دهد که این تنها توضیح نیست.

دکتر اورگتا گفت: "افراد مبتلا به اختلالات روان پریشی بیشتر احتمال دارد به سایر بیماری ها مانند بیماری های قلبی عروقی یا چاقی مبتلا شوند که می تواند خطر زوال عقل را افزایش دهد، در حالی که آنها همچنین به احتمال زیاد رژیم غذایی نامناسب دارند، سیگار می کشند یا مواد مخدر مصرف می کنند. ممکن است به گونه ای به سلامت آنها آسیب برساند که احتمال ابتلا به زوال عقل را افزایش دهد."

سارا ال مینیاوی (UCL Psychiatry)، که این تحقیق را به عنوان پایان نامه کارشناسی ارشد خود به پایان رساند، گفت: "اختلالات شناختی و توهمات می توانند علائم زوال عقل و اختلالات روان پریشی باشند، بنابراین ممکن است بین این دو بیماری ارتباطی وجود داشته باشد. این اختلال همچنین می تواند ذخیره شناختی افراد را محدود کند و آسیب پذیری آنها را در برابر علائم زوال عقل افزایش دهد."

محققان نتوانستند تعیین کنند که آیا درمان مؤثر برای اختلالات روانپریشی می تواند خطر زوال عقل را کاهش دهد یا اینکه آیا داروهای ضد روان پریشی می تواند یک عامل باشد، زیرا شواهد محدود و متناقضی وجود داشت.

سارا الی مینیاوی افزود: از آنجایی که افراد مبتلا به اختلالات روان پریشی با خطر بیشتر بیماری های دیگر مواجه هستند، مدیریت سلامت کلی جسمی و روانی آنها بسیار مهم است و در اینجا متوجه شدیم که متخصصان بهداشتی که با آنها کار می کنند نیز باید مراقب هر گونه علائم زوال شناختی باشند.

این محققان توسط مرکز تحقیقات بیومدیکال بیمارستان‌های کالج دانشگاهی NIHR لندن حمایت شدند.